Twentepad

Park en kasteel Huize Almelo

Omgeven door een royaal park en een prachtige laan ligt aan de oostzijde van de stad Almelo het eeuwenoude kasteel Huize Almelo dat wordt bewoond door de grafelijke familie Van Rechteren Limpurg.

Middeleeuws Weleveld

De stalen beelden geven de bezoeker een indruk van de Middeleeuwen op Landgoed Weleveld. Het toont de wereld van de eerste bewoners van het landgoed en geeft een inzicht in de maatschappelijke verhoudingen rond het jaar 1300.

Spookhuis Hertme

Het 'spookhuis' uit 1581 in Hertme zou wel eens het oudste vakwerkgebouw van Twente kunnen zijn. Het ontleent zijn naam aan de kerkdiensten die er vroeger gehouden werden. Vrouwen gehuld in witte lakens liepen tijdens de diensten rond het gebouw om pottenkijkers en indringers af te schrikken.

Later is het Spookhuis onder meer in gebruik geweest als woonhuis en als stal en tenslotte werd het verwaarloosd. Het was dan ook een ruïne die moest worden verplaatst. Het staat nu zo'n 200 meter verderop zijn oorspronkelijke plek.

Openluchttheater Hertme

Openluchttheater Hertme is een van de mooiste openluchttheaters van Nederland. Pastoor Veeger bouwde het theater in de vijftiger jaren in het bos van de kerk, om er passiespelen op te voeren. In 2010 is het openlucht theater grondig gerenoveerd en biedt nu plek aan een variëteit aan evenementen.

De Saasveldermolen

Nadat zijn vorige molen door een storm was geveld, bouwde Augustinus Bootsveld in 1840 de Saasveldermolen. Rond 1900 ging de molen over naar de familie Rotgerink. Na het overlijden van de laatste telg uit deze familie ging de molen in 1952 over op de voormalige molenaarsknecht Gerardus Spijker.

St. Plechelmuskerk

Op de plek van de kerk en tuin stond 800 jaar geleden het kasteel Saterslo. De huidige kerk, uit 1926, is gebouwd op het kerkeiland en omgeven door de oude buitengracht van het voormalige kasteel Saterslo. Achter de kerk bevindt zich een prachtige tuin met monumentale bomen.

Kerkepad

Het kerkepad van Deurningen naar Oldenzaal. Vroeger liepen de mensen over dit pad om naar de grote kerk, de Plechelmus, in Oldenzaal te gaan.

Marken

Als je hier naar het infopaneel toeloopt, sta je bij een originele markesteen en wel van de markegrens tussen de marken Gammelke en Deurningen. De steen lag tot voor kort helemaal onder het zand, maar is nu weer zichtbaar gemaakt. Wanneer de marken ontstaan zijn, weten we niet precies. De eerste

vermelding komt uit 1207. In de 19e eeuw werden de marken ontbonden en werden de gemeenschappelijke gronden verdeeld. Behalve deze originele markesteen, liggen er op verschillende plekken in Het Hulsbeek weer vervangende stenen op markesteenlocaties, waar de originele markesteen verdwenen is.

Het Hulsbeek

Het Hulsbeek is een toplocatie gedurende het hele jaar. Het maakt niet uit hoe oud je bent, iedereen kan ontspannen en plezier beleven in en rond de zwemvijvers. Je mag zelfs barbecueën op speciaal daarvoor aangelegde betonplaten op zonneweide 1.

Erve Huiskes

Een klein Twents Erf uit begin vorige eeuw.

Markesteen tussen wegen

Midden over wat nu de heuvel is, loopt een eeuwenoude grens: die tussen de marke Berghuizen en de marke Deurningen en midden op de heuvel ligt een markesteen. Op de kadastrale kaart uit 1832 zien we dat hier vlakbij de oude wegen van Oldenzaal naar Hengelo en Borne zich splitsten.

Dus verwacht je op die splitsing de markesteenlocatie. Vreemd genoeg is dat niet zo. En zelfs ligt de markesteenlocatie niet aan een van die twee wegen, maar er tussen in. Wellicht komt dat omdat de markegrens van ouder datum is dan deze wegen.

Plechelmus Basiliek

In de historie van Oldenzaal weerspiegelt zich de strijd tussen de Oranjes en de Spaanse Koning Philip II. Na veel strijd is de bevolking overwegend katholiek gebleven en de basiliek wordt nog steeds gebruikt voor kerkdiensten.

De St. Plechelmusbasiliek in het centrum van Oldenzaal is een van de vroegste voorbeelden in Nederland van zandsteenarchitectuur. Van het uit het Duitse Bentheim afkomstige zandsteen werden in de stad vele korenspiekers, herbergen, koopmanshuizen en kloosters gebouwd.

Michgoriushuis

Huis uit circa 1650 waarvan de topgevel rond 1680 tot stand kwam. De geveltrappen zijn voorzien van gebeeldhouwde zandstenen klauwstukken. De leeuwenkoppen hebben mensentanden! De bekende arts Guillaume Landreben Michgorius woonde rond 1850 in dit huis.

Kalheupinkpark

De naam Kalheupink komt van "kale heugte" (hoog gelegen weide.) Het park ligt op een heuvel, ten zuiden van de bekende Tankenberg. De familie Gelderman gaf opdracht voor het aanleggen van de tuin rond 1869. Het tuinarchitectenbureau van Dirk Wattez voerde de opdracht uit.

Later, in 1913 heeft Leonard Springer het park gereorganiseerd en een rozentuin toegevoegd.

Het Palthehuis

Het Palthe Huis in Oldenzaal is het woonhuis van de familie Palthe. Johannes Palthe, een predikant en grootgrondbezitter, kocht in de 18e eeuw de voormalige stadsboerderij die in de 17e eeuw was verbouwd tot een deftig woonhuis. Het huis is nu een museum. Marktstraat 13. Open di t/m zo 12-17 uur.

Erve Middelkamp

Erve Middelkamp is een typisch Twents boerderijcomplex. Textielbaron H.J. Ten Cate bracht de hooischuur uit 18e eeuw in 1970 van Erve Mittendorf in Fleringen naar Erve Middelkamp in De Lutte. In Twente verhuisden schuren wel vaker van het ene naar het andere erf.

Landgoed Singraven

In het jaar 1381 stond het Singraven bekend als de agrarische boerenhofstede 'Hof ten Singraven' en was in eigendom van de bisschop van Utrecht, die het beleende aan derden. Later ontwikkelde deze hofstede zich tot de havezate Singraven.

Watermolen Singraven

De watermolen op het landgoed Singraven is de enige houtzaagmolen in Nederland aangedreven door water. De vrijwillige molenaars laten u in woord en daad horen en ervaren hoe de specifieke onderdelen, zoals het waterrad, de maalstenen en het zaaggedeelte in werking wordt gezet.

De Hunenborg

De Hunenborg is een ringwalburg en dateert uit circa 1050. Het geheel bestaat uit de beboste restanten van een hoofdburcht en een voorburcht die nauwelijks nog zichtbaar is. Naast de grote burg is er op de Hunenborg ook nog een kleine of lage burg.

Openluchtmuseum Ootmarsum

Waar zich ooit de tuinen van de roemruchte havezathe Het Hoge Huys te Ootmarsum bevonden, brengen nu een groot aantal authentieke streekgebonden vakwerkgebouwen de tijd van toen tot leven.

Molen van Oude Hengel

De Molen van Oude Hengel is een stenen korenmolen in Ootmarsum. In 1872 is de huidige stenen molen gebouwd, nadat de houten romp uit 1866 in vlammen is opgegaan. Vanaf 1911 tot 2010 is de molen met bakkerij, winkel, café en houtzagerij in het bezit van de familie Oude Hengel.

Openluchtmuseum Ootmarsum

Een levend museum, direct aan de rand van het centrum gelegen. Een groot aantal authentieke streekgebonden gebouwen brengt de tijd van toen tot leven.

Museum Ton Schulten

Sinds jaren is Ton Schulten werkzaam als schilder. Als ontdekker van het kleurrijke mozaïeklandschap is zijn werk gebaseerd op het aloude Twentse Coulisselandschap met zijn glooiende essen, zijn karakteristieke houtwallen en solitaire bomen.

het Springendal

Rond 1920 werd het Springendal aangekocht door de Enschedese textielbaron Jannink. Hij gaf het al eeuwenoude landbouwgebied het aanzicht van een landgoed met veel Engelse kenmerken. De middeleeuwse essen zijn, vriendelijk omzoomd door bomen, opgenomen in het geheel.

De Paardenslenkte

De Paardenslenkte is een heidegebied gelegen aan de Nederlands-Duitse grens. Vroeger kan hier een beek of een rivier gestroomd hebben. Hierdoor is er een ondiepe stuwwal gevormd, een zogenaamde slenkte.

Natuurlijk werd er vroeger in dit gebied gesmokkeld. Als men paarden wilde smokkelen, moest men door deze slenkte om uit het zicht van de komiezen te blijven, vandaar de naam Paardenslenkte.

Watermolen Frans

Net als Bels een bovenslagmolen uit 1725, gebouwd als papiermolen. In 1870 werd de stuwvijver aangelegd en werd de molen ingericht als korenmolen. Na een jarenlang verval werd de molen in 1969 gerestaureerd. In de molen is een expositie te zien over het Dal van de Mosbeek.

Watermolen Bels

De molen van Bels is een bovenslagmolen uit 1725. Thans is er een restaurant in de molen gevestigd. In de 18e en 19e eeuw was de molen, zoals bijna alle watermolens in dit gebied in gebruik als papiermolen. In 1845 werd op de noordelijke beekoever een cichoreimolen gebouwd.

Galgenberg

In de Middeleeuwen vonden op de top van deze heuvel terechtstellingen plaats. De galg stond aan de grens van de marke Mander, daar waar thans de grens met Duitsland ligt, om vreemdelingen te waarschuwen voor het geval zij het gebied achter de heuvel met snode plannen zouden betreden.

Hunebed van Mander

Het Hunebed van Mander was een hunebed uit het neolithicum. Het had waarschijnlijk zes paar zijstenen en de buitenwerkse afmetingen van de kelder zouden een afmeting gehad hebben van ongeveer 13 bij 5 meter. Ten zuidoosten van het hunebed heeft men een klein vlakgravenveld gevonden waar zes graven

van de trechterbekercultuur zijn. Ten zuiden van de ingang heeft men drie aardewerkbijzettingen gevonden. De aardewerkvondsten suggereren dat vlakgraven en hunebed gelijktijdig in gebruik zijn geweest.

Het Streu

HET STREU, een natuurgebied in Mander, gemeente Tubbergen, bestaat grotendeels uit een niet ontgonnen gebied en is een van de eerst bewoonde gebieden van Nederland.

Cirkels van Mander

Ook wel de cirkels van Jannink genoemd, zijn cirkelvormige akkers en in de jaren dertig van de 20e eeuw op de heide van de voormalige marke Mander aangelegd in opdracht van Gerhard Jannink, textielfabrikant en grootgrondbezitter uit Enschede.

Mandergrafveld

Het Mandergrafveld is een klein heidegebied met een zestal grafheuvels uit de jonge Steentijd en een urnenveld uit de IJzertijd. Het gebied maakt deel uit van het grote heidegebied Manderheide dat grenst aan Duitsland.

St. Pancratiusbasiliek

Neogotische basiliek uit 1897 met een toren uit Bentheimer zandsteen uit 1502. De prachtige gebrandschilderde kerkramen zijn vervaardigd door vijf generaties Nicolas. De kerk is dagelijks geopend via de zijingang.

Landgoed Schultenwolde

Landgoed Schultenwolde heeft een oppervlakte van ongeveer 56 hectare en is gelegen aan de Almeloseweg in Tubbergen. Natuurgebied met vennetje Het Hondenven aan de Vikkersweg.