Verhalen uit Oldenzaal

Oldenzaal heeft tien torengidsen. Allemaal zijn ze gepassioneerd over de geschiedenis van Oldenzaal en de Plechelmustoren in het bijzonder. Een van hen is Bennie Wekking, de gids die zijn conditie op peil houdt met de beklimmingen.

Hoe wordt iemand torengids?

"Ik hoorde dat mensen werden gezocht die torengids wilden worden. Ik hou erg van geschiedenis en vooral van de geschiedenis van Oldenzaal. Ik heb alle boeken over de Oldenzaalse historie, dus de taak van torengids past bij me."

Ik ben al zo'n 6 jaar torengids en doe het nog elke keer met heel veel plezier. Het is een hele klim maar spierpijn is er niet bij als je een goede conditie hebt en vaak torenbeklimmingen doet.

Hoogtevrees heb ik gelukkig niet, anders zou ik dit ook niet doen. Het zou ook ontzettend onhandig zijn als je hoogtevrees hebt. De toren is 60 meter hoog; dat is niet niks

Een torenbeklimming duurt ongeveer anderhalf uur, maar je kan het altijd langer of korter maken. Het ligt ook aan de soort groep. Als ik een groep mensen rondleid die uitermate geïnteresseerd is, kan ik ze heel veel vertellen. Maar er zijn ook mensen die gewoon voor het uitzicht komen en eigenlijk alleen maar het Lood'n Bönneke op willen. Dat kan natuurlijk ook."

Het leukste van het gids zijn vind ik het omgaan met mensen en het vertellen over de geschiedenis van Oldenzaal. Ik vind het ontzettend leuk om hogere schoolklassen rond te leiden en mensen die veel interesse tonen. En natuurlijk dat er veel mensen komen uit verschillende landen. Ik heb een keer een groep gehad uit Siberië, zij kwamen helemaal uit Omsk. Dat was heel leuk"

Soms heb ik wel "Vier keer" per dag de toren beklommen! Ik had twee beklimmingen in de ochtend en twee beklimmingen in de middag. Dat waren 234 treden op en 234 treden weer naar beneden. Reken maar uit!"

Torenbeklimmen "Het heeft iets bijzonders, iets mystieks. Het mooiste is het eindpunt, het Lood'n Bönneke. Als het weer meezit en de lucht helder is, kun je helemaal tot aan Lingen kijken," besluit Wekking.