Wandelen

Het Rondje Oldenzaal is een wandeling met historische betekenis die je langs liefst acht verschillende natuurgebieden leidt. Door de groenwitte markering te volgen kom je langs tal van bezienswaardigheden, waaronder een groot aantal markestenen.

Afstand: 37 kilometer
Beginpunt: NME-Centrum De Höfte, Operalaan 152

In vroeger tijden lag rond de stad Oldenzaal de marke Berghuizen. Deze komt ongeveer overeen met de huidige gemeente Oldenzaal, uitgezonderd de binnenstad. De grens van de marke (een soort buurtschap met gemeenschappelijke gronden voor de boeren) werd gemarkeerd met markestenen. Een tocht langs de markegrens ter controle van de markestenen werd vroeger een 'Loakgang' genoemd.

Van de Loakgang is i.s.m. Historische Vereniging De Dree Marken een wandelroute gemaakt, waarmee je langs een groot aantal bezienswaardigheden komt, waaronder een groot aantal markestenen. Veel attracties zijn direct aan de wandelroute gelegen, maar er zijn er ook enkele die net iets buiten de route liggen. Op de kaart is te zien hoe je bij deze attracties kan komen.

Van deze wandelroute is een boekje gemaakt met een kaart, mooie foto's en extra achtergrondinformatie. Voor slechts €3,50 is deze te koop bij Tourist Info Oldenzaal en in onze webshop.

Hoe zijn de markestenen genummerd?
Een driemarkesteen, die ligt op het punt waar drie marken samenkomen, noteren we met de nummers van die drie marken. Voorbeeld: 22.27.28 is de driemarkesteen van de marken Berghuizen (22), Gammelke (27) en Deurningen (28).

Markestenen op de grens van twee marken krijgen de nummers van beide marken, alsmede een volgnummer om het nummer van de steen op die grens aan te geven. Zo is 22.27-02 de tweede steen op de grens van de marken 22 (Berghuizen) en 27 (Gammelke). Ir. J.G.M Oude Nijhuis was de eerste die deze nummering gebruikte.

Zoveel te zien en te beleven, tijd om op pad te gaan!

Plattegrond Loakgang / Rondje Oldenzaal

omschrijving
omschrijving
Bekijk de plattegrond in groot formaat

Plekken langs de route rond Oldenzaal

1. De Höfte – Park De Roosboer, Operalaan 152

Het eerste punt is Natuur- en Milieu-Educatief Centrum De Höfte, met een kinderboerderij, een heemtuin, een duurzaamheidsplein, spannende paadjes en vijvers. Er zijn veel bijzondere dieren en planten te vinden. In het donker kun je nachtdieren spotten en in het voorjaar vind je er een weelde van orchideeën.

2. Bergingsvijver De Kloot – Harplaan

Aan de Harplaan bevindt zich een bergingsvijver die bekend staat als "De Kloot". De diepte van de vijver varieert tussen 1,5 en 2 meter. Het is een prima plek om te vissen. Om goed in te kunnen spelen op de steeds extremere klimaatsveranderingen, zijn in en rond Oldenzaal diverse bergingsgebieden aangelegd. Bergingsvijvers zoals deze behoren daartoe, maar ook retentiegebieden, bergingskelders en bezinkbassins.

3. Twee geredde Markestenen – Vogezenlaan en Wolbertdijk

Markesteen 22.26-02 aan de Wolbertsdijk is verdwenen. In 2016 is een vervangende steen geplaatst. Hetzelfde dreigde te gebeuren met markestenen 22.26-03 en 22.26-04. Toen de wijk werd aangelegd, dacht Jan Wolbert: straks zijn ze verdwenen. Daarom nam hij ze mee naar zijn boerderij, waar ze nu nog steeds vooraan bij de oprit liggen. Op de originele markesteenlocaties zijn nu vervangende stenen gelegd.

4. De verdwenen steen – 200 meter ten westen van het hockeyveld

"Driemarkesteen 22.26.27, waar Berghuizen, Lemselo en Gammelke elkaar raken, ligt nogal verborgen in de bedding van een beekje. Het is een steen van formaat, een driemarkesteen waardig". Dit schreef J.G.M. Oude Nijhuis in het tijdschrift 't Inschrien in oktober 1989. Hoewel er een foto van bestaat, is de steen zelf... nergens meer te bekennen. Er is gezocht en rondgevraagd, maar de steen is niet gevonden. Daarom wordt de plek nu gesierd door een vervangende steen.

5. Prehistorische standvoetbekers – Wortkamp

Van de Roosboer tot aan het Groote Veld lag een hele reeks grafheuvels. Als Ter Kuile in 1905 aan de Zandhorst, waar tegenwoordig de straat Wortkamp ligt, een vrij hoge heuvel gaat ontgraven, vindt hij daarbij twee prachtige prehistorische bekers. Deze staan tegenwoordig te pronken in De MuseumFabriek (voorheen Twentse Welle) in Enschede.

6. Bergnadessteen – Schipleidelaan

Erve Bergnaats, later Nardusboer, is de naamgever van deze steen, die helaas niet toegankelijk is. Erve Bergnaats stond bekend om hun boeskool. Aan de noordkant van de begraafplaats passeert de route een tamelijk klein stroompje, de Schaabeek. Deze heeft zijn bron op de Tankenberg en mondt uit in de Gammelkerbeek.

7. Markeboom en markesteen 22.27-02 – Toetersdennen in Het Hulsbeek

De grens tussen de marke Gammelke (aan de westzijde) en de marke Berghuizen (aan de oostzijde) wordt gemarkeerd door een markante eik. De grens werd vroeger niet alleen door markestenen, maar ook door bomen aangegeven. Deze eik is niet zo oud, maar we kunnen hem wel aanduiden als een hedendaagse markeboom. Zo'n 60 meter noordelijker lag markesteen 22.27-02. In 1985 bleek dat deze steen was verdwenen, maar nu ligt er weer een mooie zwerfkei ter vervanging.

8. + 9. Houtwallen bij Toetersdennen, Gammelkerbeek – Hulsbeek

In Het Hulsbeek zijn nog heel oude houtwallen te zien. De houtwal bij Toetersdennen (nummer 8) en de houtwal tussen de manege en de Gammelkerbeek zijn bijvoorbeeld goed te zien op een kaart uit 1905. De markegrens ligt ook aan de oostkant van deze houtwallen. Hier in de buurt zijn twee aanzienlijke dassenburchten, die niet te bezichtigen zijn.

10. Springertuin – Erve Hulsbeek

De Springertuin, ontworpen door landschapsarchitect Leonard Springer in 1918, ligt bij Erve Hulsbeek. De oorspronkelijke ontwerpen zijn gebruikt om de Springertuin in 2010 te renoveren. Het padenpatroon van cirkelvormige paden is een van de opvallende kenmerken van de Springertuin. Deze zijn zo gemaakt dat je zonder twee keer over hetzelfde stuk te gaan toch een flinke afstand aflegt.

10. Hulsbeker watermolen – Erve Hulsbeek

In de Gammelkerbeek zijn de restanten van de fundering van een middeleeuwse watermolen nog te zien. Loop maar eens over de cortenstalen brug en dan zie je de kloostermoppen zo liggen. In 1589 werd de molen door brand verwoest, maar in 1632 is de molen weer opgebouwd. De watermolen was een korenmolen en functioneerde vermoedelijk tot 1749.

11. Kerkepad – Hulsbeek, heideveld

Het pad dat door de hei in Het Hulsbeek loopt, is al heel oud. Het is een kerkepad van Deurningen naar Oldenzaal. Vroeger liepen de mensen over dit pad om naar de grote kerk, de Plechelmus in Oldenzaal, te gaan.

12. Driemarkesteen 22.27.28 – Hulsbeek

Bij de manage komen drie marken samen: Berghuizen (22), Gammelke (27) en Deurningen (28). Rond 1980 lag de driemarkesteen 22.27.28 er nog, maar in 2015 was hij verdwenen. Ter vervanging is op dezelfde plaats een fraaie zwerfkei uit Oldenzaal geplaatst.

13. & 14. - Markestenen 22.28-01 en 22.28-02 In het gebied waar de markestenen 22.28-01 en 22.28-02 liggen, was ooit het Galgenveld. Hier zijn in 1775 de lijken van moordenaar Huttenkloas, zijn zoon en zijn vrouw als afschrikwekkend voorbeeld opgehangen. Iedereen kwam er langs. De dwangstoel waarin Huttenkloas lange tijd zat vastgeketend is nog te zien in museum Het Palthe Huis.

15. Ecologische verbindingszone Jufferbeek - Retentieweg

Ten oosten van Oldenzaal liggen veel landgoederen en natuurgebieden. Het coulisselandschap Saasveld - Gammelke ligt ten westen van Oldenzaal. Op het industrieterrein is een 75 meter brede zone gespaard: de ecologische verbindingszone Jufferbeek. De naam verwijst naar de 'juffers' of witte wiefkes waarvan gezegd werd dat ze hier rondspookten.

16. Markesteen 22.28-03 - Retentieweg

Rond 1980 lag markesteen 22.28-03 hier nog. Nu is het een industrieterrein. Er is een nieuwe steen geplaatst aan de rand waar nog een klein stukje natuur is, niet ver van de oorspronkelijke plaats.

17. Holthuis, splitterbox - Zandsteenweg

Op Landgoed Het Holthuis (genoemd naar de oude boerderij Het Holthus) is van alles te vinden: beekjes, essen, weiden, bossen, houtwallen en kronkelige weggetjes. Elke bocht onthult een nieuwe verrassing. In de Tweede Wereldoorlog maakten de Duitsers er splitterboxen: u-vormige aarden wallen waarbinnen een vliegtuig kon staan, overdekt met een camouflagenet.

18. Pannekoekenplas - Ledeboerweg

De naam Pannekoekenplas is afgeleid van de bijnaam pannekook'n van de familie die er ooit woonde. De plas is ontstaan door zandwinning voor de Twentsche Kalkzandsteenfabriek, die aan de zuidkant van Oldenzaal was gevestigd. Vanaf de Twentsche Kalkzandsteenfabriek naar de Pannekoekenplas liep een smalspoorlijn.

19. Retentiegebied - Ledeboerweg

Aan de Ledeboerweg heeft de Deurningerbeek weer de ruimte gekregen om te meanderen. Bij hevige regenval kan het water hier langer vastgehouden worden en daarna geleidelijk weer wegstromen.

20. Bergwönnersteen 22.28.32 - Noordergrensweg

Het driemarkenpunt van de marken Berghuizen (22), Deurningen (28) en Lonneker (32) wordt gemarkeerd door de Bergwönnersteen 22.28.32. 'Een groote keisteen, leggende ten noorden de boerenplaats of huis van Holskotte, genaamd de Bergwooner', zo staat er in de grensmarkering van de gemeente Lonneker uit 1826. De boerderij Bergwönner is nog altijd te vinden aan de Bergweg, die over de Lonnekerberg gaat.

21. Lonnekerberg - Bergweg

De Lonnekerberg maakte in de 17e eeuw deel uit van de marke Lonneker, en boeren gebruikten het voor bouwhout, brandhout, heideplaggen en voor begrazing met schapen. In 1700 was het bos bijna verdwenen en waren hier uitgestrekte (natte) heidevelden. Na het verdwijnen van de marke Lonneker rond 1850 werd de Lonnekerberg gekocht door textielfabrikant A.J. Blijdenstein, één van de oprichters van de Nederlandsche Heidemaatschappij. Zijn graf is nog te zien op de Lonnekerberg. Er liggen mooie zwerfkeien!

22. ’t Sydebroeck, de bron van een pure waterparel - Zuidbroekweg

't Sydebroeck of Sybrook is een klein en relatief onbekend natuurgebied dat grenst aan een veel bekendere golfbaan met dezelfde naam. Broek verwijst naar een moerassig gebied, en syde betekent laag. Het water werd vanuit het oosten aangevoerd en stagneerde hier op de grens van klei en zandgrond. Maar gaandeweg kreeg het gebied last van verdroging. Er zijn daarom maatregelen genomen om het gebied weer natter te maken.

23. Coulisselandschap - Wiggersbosweg

Twente staat bekend om zijn coulisselandschap. Het grasland wordt omzoomd door houtwallen en heggen. Het besloten, intieme karakter van dit halfopen landschap, als een podium met coulissen, is op dit punt prachtig zichtbaar. De Wiggersbosweg was vroeger de verbindingsweg van de stad Oldenzaal met haar Oldenzaalse Veen. Oldenzalers mochten daar turf afsteken.

24. Markesteen 20.22-15 - Oldenzaalsestraat

Ergens rond deze plek moet markesteen 20.22-15 liggen of hebben gelegen. Tot enkele jaren geleden lag langs de grens aan de overzijde van de weg Oldenzaal - Losser echter een hele rij dikke stenen. Daardoor was niet te achterhalen welke steen nu precies markesteen 20.22-15 was. Op basis van een kadasterkaart uit 1832 is een nieuwe steen geplaatst direct aan de weg.

25. Hooge Venterink, een A-locatie bos - Lossersestraat

Vanwege de uiterst zeldzame inheemse boomsoorten wordt het natuurgebied Hooge Venterink door ecologen een "A-locatiebos" genoemd. Winterlinde, ruwe iep en Spaanse aak zijn voorbeelden. De naam verwijst naar een boerenerf in de buurt dat inmiddels verdwenen is. In het midden is een diep uitgesneden beekdal.

26. Mariakapel – Lossers Voetpad

Aan het voetpad van Losser, op de grens van de wijken Berghuizen en De Lutte, staat de Mariakapel. De kapel werd in 1948 ontworpen als gebaar van waardering voor het feit dat de omgeving tijdens de Tweede Wereldoorlog grotendeels ongemoeid is gebleven. Vlakbij het kapelletje, haaks op het Lossers Voetpad, ligt een restant van een landweer: twee of meer wallen met daarop een doornenhaag en een sloot daartussen. Deze werden in de Middeleeuwen aangelegd om roversbendes buiten te houden.

27. Duvelssteen - Lossers Voetpad

Bij de kruising van de Postweg en het Lossers Voetpad waart de geest rond van Mans. Hij was een dagloner die van de duivel te horen kreeg hoe hij rijk kon worden: bij de halte van de postkoets die hier vroeger was, moest hij uitstappende passagiers helpen met hun bagage, zodat hij sieraden en geld uit hun koffers achterover kon drukken. Na zijn bekentenis werd Mans veroordeeld tot de galg, maar zijn geest bleef ronddwalen. Alleen als je bij de markesteen een kruis slaat, kun je aan hem ontkomen. Dus je bent gewaarschuwd!

28. + 29. Markesteen 20.22-11, Erve Haerman - Lossers Voetpad

Deze kolossale steen ligt nu ongeveer 20 meter ten oosten van het Lossers Voetpad, maar dat is pas zo sinds de jaren '70. Dichtbij ligt het Erve Haerman, dat berucht is vanwege de vele spoken die er voorkwamen. Zo werd het grijze veulen, een ondier, hier vaak gezien. En er zijn nog veel meer verhalen.

30. Boerskotten, Markesteen 20.22-09 - Haermansweg

Bij het landgoed Boerskotten is, net als bij de meeste Twentse landgoederen, niet begonnen met het bouwen van een huis, maar met het bouwen van een theekoepel en een herenkamer in de naastgelegen boerderij. De theekoepel was afkomstig van Het Hakenberg, een landgoed tussen Oldenzaal en Denekamp. De villa Boerskotten is in de stijl van de Amsterdamse School in 1927-28 gebouwd in opdracht van het echtpaar Baurichter-Essink. Markesteen 20.22-09 ligt aan de Haermansweg in de berm. De oorspronkelijke plaats is zo'n 20 meter rechts van de weg, waar nu een vijver is.

31. + 32. Markesteen 20.22-08, 20.22-07 A - Harinkweg, de Wijnbergen

Zo ongeveer op het spoor aan de Harinkweg is de oorspronkelijke locatie van markesteen 20.22-08. Deze is waarschijnlijk verplaatst bij de aanleg van de spoorlijn. Zo'n 160 meter naar het zuiden ligt in het bos een grote zwerfkei die mogelijk de originele markesteen kan zijn. Verderop gaat aan de Wijnbergen aan de rechterkant een doodlopend pad het bos in. Aan het einde ervan ligt wederom een markesteen.

33. Kalheupink, Engelse tuin - Haerstraat

Huize Kalheupink werd in opdracht van H.P. Gelderman (1808-1888) gebouwd. In 1957 is de villa afgebroken. Het door Dirk Wattez ontworpen park in Engelse stijl werd omstreeks 1895 gereorganiseerd door zijn zoon Pieter Wattez. Erve Kalheupink lag op een strategische plek aan de Haerstraat. Heup is een Twents woord voor hopen opgeworpen grond. Cael of Col kan samenhangen met het Twentse göln: schreeuwen. Kalheupink kan zo geïnterpreteerd worden als hopen grond vanaf waar alarm geslagen kon worden.

34. Markesteen 20.22-07 - Bentheimerstraat

In 1475 was hier een boerenerf onder de naam Crucelo. In het Lutter markeboek uit 1652 werd markesteen 20.22-07 daarom omschreven als 'Die andere staet an Crussels kamp'. In latere tijden werd het erf eigendom van de protestantse predikant Palthe en weer later van de paters van Scheut. Nu staat er een hotel met de naam Het Kruisselt.

35. Markesteen 20.22-06A - Bentheimerstraat

Deze markesteen vormt een grote uitzondering, want dit is een grantsteen, ook wel een Bentheimersteen genoemd. Dit terwijl alle andere stenen zwerfkeien zijn. De originele steen is verdwenen, maar er staat nu een replica: jawel, een Bentheimersteen.

36. Markesteen 20.22-06, Rookhuis - Tankenbergweg

Markesteen 20.22-06 ligt bij Erve Rookhuis, dat zijn naam waarschijnlijk te danken heeft aan het waarschuwen met rooksignalen. Oldenzaal had een uitstekend uitzicht in westelijke richting, maar niet in oostelijke richting. Vanaf het Rookhuis had men wel een wijds uitzicht richting Bentheim. Zo kon Oldenzaal door middel van rooksignalen bij het Rookhuis in de Middeleeuwen tijdig gewaarschuwd worden als de vijand vanuit Bentheim naderde.

37. Markesteen 20.22-05, Helbron - Tankenbergweg

Een mooi brongebied is te vinden bij markesteen 20.22-05. Daar bloeien in het voorjaar de dotterbloemen. De Helbeek stroomt, zoals alle water, naar beneden, maar dat gaat hier vrij rap. Een stuk bergafwaarts kom je daardoor in de drab. Een hel is een gebruikelijke veldnaam voor drassige stukken land waarin je weg kunt zakken. Uit dit gebied is ook de Marktsteen afkomstig die sinds 1619 in het centrum van Oldenzaal te vinden is.

38. Erve Middelkamp - Bentheimerstraat

In Erve Middelkamp bevindt zich een bezoekerscentrum van Natuurmonumenten. Natuurmonumenten kocht dit prachtige boerderijcomplex in 2003 van Ten Cate, een textielfabrikantenfamilie. Aan de ene kant staat een door Jan Jans gebouwde boerderij en aan de andere kant een houten hooischuur. Daarnaast staat nog een kapschuur. De hooischuur stamt uit de 18e eeuw en stond ooit in Fleringen (Tubbergen), maar werd in 1970 naar Erve Middelkamp verplaatst.

39. Koepel Tankenberg - Tankenbergweg

De koepel op de Tankenberg zag er vroeger heel anders uit, net zoals de omgeving. Die was veel kaler. Dit theekoepeltje had de toenmalige eigenaar van het gebied, oud-burgemeester van Oldenzaal J.F. Peese Binkhorst, rond 1845 laten bouwen. In 1955 is de koepel herbouwd in opdracht van textielbaron H.J. Ten Cate. Hij noemde het landgoed Egheria, naar zijn vier zonen Eg(bert), He(nk), Ri(chard) en A(rnold). Rond de Tankenberg zijn vele verhalen, bijvoorbeeld over heksen, boze geesten, aardwezens en hellehonden.

40. ’t Kraenke, Mariakapel - Alleeweg

In dit gebied bevinden zich veel bronnen en de bekendste is wel 't Kraenke, in het driehoekige stuk grond tussen de Siemertweg, de Alleeweg en de Tankenbergweg. Iets verderop staat de Mariakapel. Deze is in 1948 opgericht, enerzijds uit dankbaarheid omdat Oldenzaal bijna ongeschonden uit de Tweede Wereldoorlog was gekomen, en anderzijds ter herdenking van oorlogsslachtoffers Johan H. Engelbertink, mr. Joan Gelderman en G.J. Wolbers.

41. Prehistorische grafheuvel, markesteen 20.22-03 - Siemertweg

Je moet goed je best doen om het te zien, maar de lichte welving (ongeveer 1 meter boven het omliggende terrein) is een grafheuvel die mogelijk al 4000 jaar oud is. In de steentijd liep hier een verbindingsweg van het gebied van de Dinkel naar de Thij (en alles wat daarachter lag). In de buurt ligt markesteen 20.22-03, een originele markesteen, die helaas niet toegankelijk is.

42. Markesteen 20.22-02, 20.22-01, 20.22-00, kleigroeves - Tichelweg

In een beschrijving van een loakgang uit 1652 wordt bij de markestenen in dit gebied verwezen naar de kleigroeves die hier waren. De naam Tichelweg verwijst hier ook naar, want tichel komt van het Duitse woord Ziegel, wat baksteen betekent. Al rond 1440 moet er hier een pottenbakkerij zijn geweest. In 1855 begon W. Nieuwenhuis een steenfabriek aan de Denekamperstraat, waarvoor de klei hier werd afgegraven en met karretjes over een spoortje naar beneden werden getransporteerd. Markesteen 20.22-02 is verdwenen en 2016 vervangen door een nieuw exemplaar, maar deze is niet toegankelijk. Ook markesteen 20.22-01 is een vervangende steen en deze ligt midden in een weiland. Markesteen 20.22-00 wordt niet genoemd in de loakgang van 1652, maar wordt tegenwoordig toch als markesteen beschouwd.

43. Rood Steenke - Denekamperstraat

De rode steen is eigenlijk grijs, niet rood. Het betreft een verwijzing naar het Rooderveld, waar bomen werden gerooid. Volgens de overlevering zat hier het "poedelwiefke" in de gedaante van een haas elke nacht op de steen. Toen een boer er eens op schoot, ging de haas opzitten en poetste zijn snuit. De boer kon de haas niet grijpen, omdat deze telkens een eindje verder liep. Thuisgekomen werd de boer ziek.

44. Ruziesteen - Denekamperstraat

Deze markesteen ligt weliswaar niet op de grens van de marke Berghuizen, maar er kleeft wel een interessant verhaal aan vast dat het een kleine omweg waard maakt. Vanwege onenigheid over de precieze grens gooiden de Rossumers deze markesteen in 1636 omver, waarna de Lutter boeren hem weer terugzetten. Dit gebeurde opnieuw en daarna nog een keer. Bij de derde keer werd het vechten. De Lutter boeren wonnen. Toch werd er gekozen voor een gulden middenweg. De markesteen werd verplaatst naar het midden van het betwiste gebied.

45. Markestenen 22.24-01 en 22.24-00 - Denekamperstraat

Markesteen 22.24-00 is vanaf het wandelpad makkelijk te zien in de wal, maar markesteen 22.24-01 is moeilijker te vinden. Deze ligt ligt tegen de wei iets ten noorden van het rechte wandelpad dat de oude postweg tussen Oldenzaal en Denekamp is. Langs deze markegrens liep in de Eerste Wereldoorlog een smokkelaarspad.

46. Markesteen 22.24-02 en 22.24-03 - Koksweg

Markesteen 22.24-02 aan de rand van het Pieriksbos is mooi te zien vanaf de Koksweg. Markesteen 22.24-03 is momenteel niet toegankelijk. De steen ligt op particulier terrein en is zeer diep ingegraven. De Roepenbult, waarnaar zoals het verlengde van de Koksweg is genoemd, verwijst waarschijnlijk naar het Twentse woord "roopen", dat alarmeren betekent.

47. Trambaan Oldenzaal-Denekamp - Roepenbeltweg

Op 18 juli 1903 werd de stoomtramlijn van Oldenzaal naar Denekamp geopend. De trams naar Denekamp vertrokken vanaf het Stationsplein voor het huidige station Oldenzaal. Lang heeft de lijn niet gefunctioneerd. De laatste personenrit was in 1936. Het goederenvervoer ging nog even door, maar in de Tweede Wereldoorlog eisten de Duitsers de rails op om ze te gebruiken in de oostelijke frontlinie. Er is een mooie wandelroute gemaakt die het spoor van de tramlijn volgt.

48. Markesteen 22.26-01 - Look en Brem

Midden in de wijk ligt een plantsoentje met daarin een originele markesteen. En die ligt daar ook nog eens al sinds de Middeleeuwen. Het gebied eromheen is Steenkamp genoemd, verwijzend naar deze steen.

49. Markesteen 22.26-01A - Grensweg

De naam van de straat zegt eigenlijk al genoeg: hier liep vroeger de grens. De originele markesteen is er niet meer, maar in 2016 is er een fraaie vervangende steen neergelegd.

Andere routes

Vond je de wandelroute Loakgang / Rondje Oldenzaal interessant? Dan raden we je de volgende routes ook aan:
- Stadswandeling Oldenzaal
- Monumentenroute
- RouTextiel Wandelroute
- Trambaan Oldenzaal - Denekamp
Bekijk ook het volledige overzicht van de wandelroutes op onze website.

Tip je vrienden

facebook twitter